κενός

κενός, ή, όν, [dialect] Ion. and poet. [full] κεινός Il.3.376, 4.181, 11.160, 15.453, Pi.O.2.65, 3.45, Hdt.1.73, al.; [dialect] Ep. also [full] κενεός, as always in Hom. (exc. in Il.ll.cc., and

A

κενός Od.22.249

(s.v.l., fort. κενέ' εὔγματα or κείν' εὔγματα)), also Hp.Aph.7.24, Meliss.7, Timo 20.2 ([comp] Comp.), and in [dialect] Dor., IG42(1).121.73 (Epid., iv B.C.); [dialect] Aeol. [full] κέννος, acc. to Greg. Cor.p.610 S.: [comp] Sup. κεννότατος Sch.Tz.in An.Ox.3.356.18; but οἱ Αἰολεῖς . . οὐ λέγουσι κέννος Choerob.in An.Ox.2.242, cf. Hdn.Gr.2.302, and the true [dialect] Aeol. is prob. κένος or κένεος, from κενϝος, kenevos, cf. Cypr. [full] κενευϝός Schwyzer683.4.

I mostly of things, empty, opp. πλέως, Ar.Eq.280; opp. πλήρης, Id.Nu.1054; opp. μεστός, Diph.12;

κενεὰς σὺν χεῖρας ἔχοντες Od.10.42

;

νοστήσαντας κεινῇσι χερσί Hdt.1.73

;

κεναῖς χερσίν Pl.Lg.796b

(v. infr. 11.2); τὸ κ. (sc. τάλαντον) the empty one, Ar.Fr.488.5;

κ. οἴκησις S.Ph.31

;

γῆ Id.OT55

;

εὐνή Id.Ant.424

; χώματα κεινά, = κενοτάφια, Hdt.9.85;

κ. τάφος E.Hel.1057

; κατέθισαν ἐπὶ κενευϝῶν (sc. τάφων gen. sg.) Schwyzer l.c. (Cypr.); κ. χρόνος a pause in music, Anon.Bellerm.83;

σφυγμὸς κ. Agathin.

ap. Gal.8.936; of wool and wine, dub. sens. in Archig. ap. Gal.8.945; τὸ κ. the void of space, Democr.9, Meliss.l.c., Emp.13,al., Epicur.Ep.1p.6U., etc.; τὸ κ., = τόπος ἐστερημένος σώματος, Arist.Ph.208b26, cf.213a13 sqq., Cael.279a13;

κ. χώρα Pl.Ti.58a

; ἢν κενεὸν λάβῃ [ἡ διακοπή] if it penetrates the (brain-) cavity, Hp.Aph. l.c.; esp.Astrol., not occupied by a planet,

κ. δρόμος Man.2.452

, cf.Vett. Val.94.27; cf. κενοδρομέω.

2 empty, fruitless, void,

κενὰ εὔγματα εἰπών Od.22.249

(v. supr.); ἐλπίς, ἐλπίδες, Simon.5.16, A.Pers.804;

γνώμα Pi.N.4.40

, cf. S.Ant.753;

ἔξοδοι Id.Aj.287

;

φροντίδες Id.Fr.949

; τέρψις ib.577;

φόβοι E.Supp.548

, cf.X.An.2.2.21;

φρόνημα Pl.R.494d

, etc.;

κ. πρόφασις καὶ ψευδής D.18.150

;

λοιδορία κ. Id.2.5

; μάταιον καὶ κ. ib.12; κενὸν ἆρα καὶ τὸ φάρμακον πρὸς τὸ κ. prob. in Men.530.19; ἀπόντων κενὴν κατηγορεῖν bring an idle charge, Arist.Resp.470b12; ineffectual,

λύγξ Th.2.49

; πουλυμαθημοσύνης, τῆς οὐ κενεώτερον ἄλλο Timo l.c.;

πολλὰ κ. τοῦ πολέμου Arist.EN1116b7

;

κ. δόξαι Epicur. Sent.15

; ἐπιθυμίαι, opp. φυσικαί, Id.Ep.3p.62U., Diog.Oen.59;

κ. ὀρέξεις Metrod.Herc.831.16

; freq.in adverbial usages, neut.pl.,

κενεὰ πνεύσαις Pi.O.10(11).93

; ἡ διὰ κενῆς ἐπανάσεισις τῶν ὅπλων empty flourishing of arms, Th.4.126; διὰ κενῆς ῥίπτειν throw without a projectile, Arist.Pr.881a39; κεκλάγγω διὰ κενῆς ἄλλως to no purpose, Ar. V.929;

μάτην διὰ κ. Pl.Com.174.21

;

οὐ μαχοῦμαί σοι διὰ κ. Men.Sam. 260

;

ἐν κενοῖς S.Aj.971

;

κατὰ κενῆς Procl.in Ti.2.167

D.;

εἰς κενόν D.S. 19.9

, Hld.10.30;

εἰς κ. ἡ δαπάνη IG14.1746

;

εἰς κ. μοχθεῖν Men.Mon. 51

; κατὰ κενοῦ χανεῖν Suid.s.v. λύκος ἔχανεν; κατὰ κενοῦ φέρειν τὰς χεῖρας Ph.1.153; κατὰ κ. βαίνειν, = κενεμβατεῖν, Plu.2.463c: regul. Adv.

κενῶς, διαλεκτικῶς καὶ κ. Arist.de An.403a2

;

λογικῶς καὶ κ. Id.EE1217b21

;

μὴ κ. πόνει Men.1101

, cf. Epicur.Ep.3p.61U., Polystr. p.7 W., Arr.Epict.2.17.6, Plu.2.35e.

II of persons and things,

1 c.gen., destitute, bereft,

τοῦ νοῦ S.OC931

;

φρενῶν Id.Ant.754

;

δακρύων E.Hec.230

;

συμμάχων κ. δόρυ Id.Or.688

;

πεδίον κ. δένδρων Pl.R.621a

; κ. φρονήσεως, ἐπιστήμης, Id.Ti.75a, R.486c; κ. πόνου without the fruits of toil, A.Fr.241.

2 abs., empty-handed,

αἰσχρόν τοι δηρόν τε μενειν κενεόν τε νέεσθαι Il.2.298

, cf. Od.15.214; ἀπίκατο, οἱ μὲν κεινοί, οἱ δὲ φέροντες κτλ. Hdt.7.131;

κενὸς κενὸν καλεῖ A.Th.353

(lyr.);

ἥκεις οὐ κενή S.OC359

, cf.Tr.495;

οὐθ' ὑπεργέμων . . οὔτε κ. Alex.216

; of camels, without burdens, unloaded, opp. ἔγγομοι, OGI629.166 (Pal- myra, ii A.D.);

κ. ἂν ἴῃ . . , κ. ἄπεισιν Pl.R.370e

;

κ. τινὰ ἐξαποστεῖλαι LXX Ge.31.42

; bereft of her mate,

λέαινα S.Aj.986

; orphan,

Ἔρωτες Bion 1.59

; ὑπ' ἄσθματος κενοί exhausted . . , A.Pers.484; of places, without garrison,

χῶραι Aeschin.3.146

, cf. Hdt.5.15; of the body, without flesh, Plu.2.831c.

b devoid of wit, vain, pretentious,

κεινὸς εἴην Pi.O.3.45

;

διαπτυχθέντες ὤφθησαν κενοί S.Ant.709

;

ἀνόητον καὶ κ. Ar.Ra.530

, cf.Ep.Jac.2.20.

III [comp] Comp. and [comp] Sup.,

κενότερος Stratt.10

D.; -ότατος D.27.25, Phld.Rh.1.67 S., al., cf. Choerob.in Theod.2.76, EM275.50; κενώτερος, -ώτατος, Pl.Smp.175d, v.l. in Arist.EN1107a30 ([comp] Comp.); κενεώτερος Timo (v. supr.); κενεώτατος v.l. in Hp.Acut.62.